Weer thuis!
Door: familie Stork
Blijf op de hoogte en volg Familie
16 Augustus 2011 | Nederland, Amsterdam
Na hele fijne weken op Curacao en vooral een super therapie zijn we weer thuis.
We hebben een voorspoedige reis gehad.
Eerst hebben we zondag nog een lekker dagje gehad op Curacao. Lekker gezwommen en gespeeld in het zwembad. Damian vond de laatste dag erg moelijk en was verdrietig.( Dit was zaterdag ook al zo. Bij het denken aan het afscheid moest hij steeds huilen. Toen ging de airco op zijn slaapkamer ook nog stuk. Pff, dan is het echt warm. Ze gaven super services trouwens van Bon Bini want er kwam nog iemand van huis om alles te proberen, maar helaas. We mochten toen naar een ander huisje maar dat vonden we teveel gedoe voor de jongens. We hebben Damian gezellig bij ons op de kamer laten slapen. Dylan sliep daar al die tijd al omdat hij eerst ziek was.)
Marc heeft nog even zondagmiddag gewandeld met Damian en lekker pistoletjes gehaald.
Om 17.00 uur werden we opgehaald met de taxibus. Gelukkig paste alle bagage erin.
Na een mooie rit en nog even genoten te hebben van al het moois, maar ook het grote contrast te hebben gezien met de armoe kwamen we al snel op de luchthaven Hato.
Het inchecken ging super snel en wat is het heerlijk dat alles daar zo makelijk gaat en niemand moeilijk doet over een kilo meer of minder en de papieren van de extra tas medische bagage begrepen ze niet maar vonden het prima. Scheelde weer 100 euro die we op de heenweg ondanks schriftelijke toestemming toch moesten betalen...
We hadden de dezelfde plaatsen als op de heenweg en dus veel ruimte.
Dylan heeft heerlijk liggen slapen. Ik had weer een lekker bedje gemaakt op de grond en hem toen lekker warm ingepakt en schijnbaar sliep dit super!
Damian kon niet slapen en heeft dus filmpjes zitten/liggen kijken.
Verder hebben wij, opa,oma en Marc en ik wat gedommeld en sommige af en toe een kort slaapje gedaan. De terugreis ging vrij snel.
Zonder tussenlanding scheelt aanziendelijk! Op de heenreis hebben we trouwens ontzettend gelachen om Dylan. Daar moest ik zondagnacht opeens weer aandenken... na zo'n 8 uur vliegen zei hij: kan dit ding naar beneden want ik heb hoogtevrees!
En toen de stewardes aan Dylan vertelde dat we bijna gingen landen op een ander eiland zei Dylan: leuk want ik hou van glijbanen. Je had het gezicht van de stewardes moeten zien, haha! Toen zij ging uitleggen dat dit alleen in nood gebeurt zei Dylan doodleuk: jammer!
Ik ben wel erg blij dat er geen glijbaan kwam!!!
Het meest grappige is dat Dylan op de heenweg echt bijna niks heeft gezegd omdat hij ziek was maar wel dus dit...heerlijk die kinder praatjes!
Op Schiphol hadden we een 100% controle dus voor je het vliegtuig uit mocht al paspoort controle en daarna nog 3 keer! Ook stonden er weer drugshonden. Gelukkig vond Dylan de honden leuk en Damian vond eigenlijk niks meer hij wilde naar huis en slapen...
Daarna duurde alles opeens enorm lang. Mij rolstoel was nm nergens te vinden. En het meest rare is we hebben zelf gezien dat hij beneden stond met de buggy van Dylan en alle andere wagens.
Na ruim een uur had Marc het helemaal gehad nadat hij inmiddels alle bagagebanden had gezien en van het beruchte kastje naar de muur werd gestuurd. Toen heeft hij de rolstoel maar als vermist opgegeven en tot op heden is deze nog steeds spoorloos! Raar!
We hadden wel de mazzel dat iemand van de beveiling ons toen via een andere douanne eruit liet gaan. Anders had het toen ivm die strenge controle nog wel een half uur geduurd. Dus alle koffers en handbagage door de scan en eindelijk naar buiten. Gelukkig stond de taxi eral dus lekker naar hus. Om 13.10 stonden we voor ons huis.
Nog even kletsen en toen heeft Marc oma en opa naar huis gebracht na natuurlijk een dikke knuffel en bedankt! Iedereen was moe. Wij hebben dan ook 's middags lekker geslapen alleen Marc niet die heeft alle foto's en film weg gebracht. Het is nm een beetje veel zo'n 2000 foto's en 4 uur film en daar zijn we dan wel heel lang mee bezig!
Het duurt dus even voor we dit hebben uitgezocht maar die worden nog geplaatst! Beloofd!
Vandaag hebben we lekker uitgelapen en weinig gedaan behalve weer slapen en hangen. En antuurlijk uitpakken en wassen. Damian voelt zich helemaal niet lekker. Kan de hele dag wel huilen en heeft (net als de vorige 2 keren) buikpijn en voelt zich lamlendig. Echt zielig!
Dylan vind het wel weer lekker thuis, lekker Nick jr kijken en zijn eigen spulletjes.
Hopelijk knapt Damian snel op en kan hij nog genieten van de laatste weken vakantie en terug kijken op fantastische weken zonder dat hij verdrietig word...
Wij kijken terug op heerlijke weken op Curacao en vooral een fantastische therapie! Iedereen bedankt voor het meeleven en vooral oma en opa werderom onzettend bedankt voor alle hulp en begeleiding en vooral ook de gezelligheid!
Foto's volgen zo snel mogelijk!
Liefs van ons.
We hebben een voorspoedige reis gehad.
Eerst hebben we zondag nog een lekker dagje gehad op Curacao. Lekker gezwommen en gespeeld in het zwembad. Damian vond de laatste dag erg moelijk en was verdrietig.( Dit was zaterdag ook al zo. Bij het denken aan het afscheid moest hij steeds huilen. Toen ging de airco op zijn slaapkamer ook nog stuk. Pff, dan is het echt warm. Ze gaven super services trouwens van Bon Bini want er kwam nog iemand van huis om alles te proberen, maar helaas. We mochten toen naar een ander huisje maar dat vonden we teveel gedoe voor de jongens. We hebben Damian gezellig bij ons op de kamer laten slapen. Dylan sliep daar al die tijd al omdat hij eerst ziek was.)
Marc heeft nog even zondagmiddag gewandeld met Damian en lekker pistoletjes gehaald.
Om 17.00 uur werden we opgehaald met de taxibus. Gelukkig paste alle bagage erin.
Na een mooie rit en nog even genoten te hebben van al het moois, maar ook het grote contrast te hebben gezien met de armoe kwamen we al snel op de luchthaven Hato.
Het inchecken ging super snel en wat is het heerlijk dat alles daar zo makelijk gaat en niemand moeilijk doet over een kilo meer of minder en de papieren van de extra tas medische bagage begrepen ze niet maar vonden het prima. Scheelde weer 100 euro die we op de heenweg ondanks schriftelijke toestemming toch moesten betalen...
We hadden de dezelfde plaatsen als op de heenweg en dus veel ruimte.
Dylan heeft heerlijk liggen slapen. Ik had weer een lekker bedje gemaakt op de grond en hem toen lekker warm ingepakt en schijnbaar sliep dit super!
Damian kon niet slapen en heeft dus filmpjes zitten/liggen kijken.
Verder hebben wij, opa,oma en Marc en ik wat gedommeld en sommige af en toe een kort slaapje gedaan. De terugreis ging vrij snel.
Zonder tussenlanding scheelt aanziendelijk! Op de heenreis hebben we trouwens ontzettend gelachen om Dylan. Daar moest ik zondagnacht opeens weer aandenken... na zo'n 8 uur vliegen zei hij: kan dit ding naar beneden want ik heb hoogtevrees!
En toen de stewardes aan Dylan vertelde dat we bijna gingen landen op een ander eiland zei Dylan: leuk want ik hou van glijbanen. Je had het gezicht van de stewardes moeten zien, haha! Toen zij ging uitleggen dat dit alleen in nood gebeurt zei Dylan doodleuk: jammer!
Ik ben wel erg blij dat er geen glijbaan kwam!!!
Het meest grappige is dat Dylan op de heenweg echt bijna niks heeft gezegd omdat hij ziek was maar wel dus dit...heerlijk die kinder praatjes!
Op Schiphol hadden we een 100% controle dus voor je het vliegtuig uit mocht al paspoort controle en daarna nog 3 keer! Ook stonden er weer drugshonden. Gelukkig vond Dylan de honden leuk en Damian vond eigenlijk niks meer hij wilde naar huis en slapen...
Daarna duurde alles opeens enorm lang. Mij rolstoel was nm nergens te vinden. En het meest rare is we hebben zelf gezien dat hij beneden stond met de buggy van Dylan en alle andere wagens.
Na ruim een uur had Marc het helemaal gehad nadat hij inmiddels alle bagagebanden had gezien en van het beruchte kastje naar de muur werd gestuurd. Toen heeft hij de rolstoel maar als vermist opgegeven en tot op heden is deze nog steeds spoorloos! Raar!
We hadden wel de mazzel dat iemand van de beveiling ons toen via een andere douanne eruit liet gaan. Anders had het toen ivm die strenge controle nog wel een half uur geduurd. Dus alle koffers en handbagage door de scan en eindelijk naar buiten. Gelukkig stond de taxi eral dus lekker naar hus. Om 13.10 stonden we voor ons huis.
Nog even kletsen en toen heeft Marc oma en opa naar huis gebracht na natuurlijk een dikke knuffel en bedankt! Iedereen was moe. Wij hebben dan ook 's middags lekker geslapen alleen Marc niet die heeft alle foto's en film weg gebracht. Het is nm een beetje veel zo'n 2000 foto's en 4 uur film en daar zijn we dan wel heel lang mee bezig!
Het duurt dus even voor we dit hebben uitgezocht maar die worden nog geplaatst! Beloofd!
Vandaag hebben we lekker uitgelapen en weinig gedaan behalve weer slapen en hangen. En antuurlijk uitpakken en wassen. Damian voelt zich helemaal niet lekker. Kan de hele dag wel huilen en heeft (net als de vorige 2 keren) buikpijn en voelt zich lamlendig. Echt zielig!
Dylan vind het wel weer lekker thuis, lekker Nick jr kijken en zijn eigen spulletjes.
Hopelijk knapt Damian snel op en kan hij nog genieten van de laatste weken vakantie en terug kijken op fantastische weken zonder dat hij verdrietig word...
Wij kijken terug op heerlijke weken op Curacao en vooral een fantastische therapie! Iedereen bedankt voor het meeleven en vooral oma en opa werderom onzettend bedankt voor alle hulp en begeleiding en vooral ook de gezelligheid!
Foto's volgen zo snel mogelijk!
Liefs van ons.
-
16 Augustus 2011 - 20:37
Fleur:
Klinkt super!! Succes met acclimatiseren hier weer! x -
16 Augustus 2011 - 20:54
Jhtl:
We wachten met gezonde spanning op de foto's ! Fijn dat jullie weer veilig thuis zijn!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
